تو همونی که دل من

به کمند تو اسیره

و همیشه با نگاهی

دل اون آروم می گیره

تو همون حس غریبی

مثل گلهای بهاری

که حتی تو زمستون

سرخ و خوب و ماندگاری

منم اون عاشق خسته

که با این شعر شکسته

کنج این گوشه عاشق

به امید تو نشسته